પ્રેરણાદાયી લેખક સાઝ વોરા સંસ્કૃતિ, જાતિ અને હતાશા વિશે વાત કરે છે

સાઝ વોરા એક લેખક છે જેણે દક્ષિણ એશિયન પાત્રો, ખાસ કરીને કિશોરોની આસપાસ તેની વાર્તાઓનો આધાર આપ્યો છે. પૂર્વ આફ્રિકામાં જન્મેલા સાઝ વોરા અને તેનો પરિવાર 1960 ના દાયકામાં ઇંગ્લેન્ડના મિડલેન્ડ્સ સ્થળાંતર થયો.

તે મિડલેન્ડ્સમાં હતું જ્યાં તેમણે બ્રિટિશ અને તેમના જ્ knowledgeાનને પકડ્યું હતું ગુજરાતી ભારતીય સંસ્કૃતિ.

જો કે, સાઝ વોરા એક જબરદસ્ત લેખક બન્યાના ઘણા સમય પહેલાં, તેણીએ એકવાર ટેલિવિઝન નિર્માણ તેમજ શિક્ષણની નોકરી કરી હતી.

તેના જીવનના અનુભવોથી, સાઝ વોરા તેના લેખન પ્રત્યેના વધતા જતા ઉત્સાહને ઓળખી શક્યા. આનાથી તેણીએ દક્ષિણ એશિયાની રોમાંસક વાર્તાઓ લખી.

સાઝ વોરાએ પરિવાર, ભાગ્ય, ખોટ અને પ્રેમને લગતી વાર્તાના બે ભાગ લખ્યા છે. વાર્તાના પહેલા ભાગને 'માય હાર્ટ સિંગ્સ યોર સોંગ' (2020) કહે છે અને બીજો, 'અમે ક્યાં આવ્યા?' (2020).

વોરા, ડિપ્રેસન, માનસિક સ્વાસ્થ્ય, જાતિ, બાળ-મૃત્યુ અને ઘણું વધારે જેવા બંને પુસ્તકોની થીમ સાથે સરળતાથી સંબંધિત છે.

સાઝ વોરા શક્ય તેટલી સચોટ રીતે તેમના પુસ્તકો દ્વારા દક્ષિણ એશિયન સમુદાયનું ચિત્રણ કરવા ઈચ્છે છે. જો કે, તે સમુદાયની માનસિકતા સાથે સંમત નથી અને પરિવર્તનની આશા રાખે છે.

ડેસબ્લિટ્ઝ તેની વાર્તાઓ, તેમની પાછળનાં કારણો અને વધુ વિશે આશ્ચર્યજનક સાઝ વોરાને વિશેષ રૂપે ગપસપ કરે છે.

કયું પુસ્તક લખવું વધુ સારું હતું અને કેમ?

લખવાનું સૌથી સીધું પુસ્તક હતું 'માય હાર્ટ સિંગ્સ યોર સોંગ' (2020). એકવાર મેં કાવતરું કા worked્યું, પછી દ્રશ્યો મારા મગજમાં આવતાં જ રહ્યાં.

'માય હાર્ટ સીંગ્સ યોર સોંગ' (2020) મિડલેન્ડ્સમાં ઉગાડવાની ઘણી યાદોને પાછો લાવ્યો, યુનિવર્સિટીમાં મારું જીવન અને બોલીવુડની બધી ફિલ્મો જે મને જોવાનું ગમતી હતી.

મેં જે ગીતો શામેલ કર્યા છે તે ગીતો છે જે મેં સાંભળ્યું છે જ્યારે મેં તે પુસ્તક લખ્યું. હું રોમાંસ શૈલી વારંવાર વાંચતો નથી, પણ હું તેમાંથી ડૂબવું છું.

તે મારા જેવા ફિલ્મોના પ્રેમ પર પાછા જાય છે કભી કભી (1976) બોબી (1973) અમર પ્રેમ (1972), થોડા નામ આપવા. આખો છોકરો છોકરીને મળે છે અને તેમનો અંત આવે તે માટે તેઓ જે અવરોધોનો સામનો કરે છે. જ્યારે રીના નિકેશના પરિવારને મળે છે ત્યારે મેં મારા પુસ્તકમાં તેનો ઉપયોગ કર્યો છે.

ભગવાન, નિક, તે આરકે સ્ટુડિયો ફિલ્મ જેવું છે. શ્રીમંત છોકરો, ગરીબ છોકરી, અને તમે જાણો છો કે આગળ શું થાય છે.

એક પુસ્તક લખવાનો ઇરાદો હતો, જે 'વ્હિર હેવ વી કમ' (2020) છે. તે મુશ્કેલ હતું, દ્રશ્યો હજી પણ આબેહૂબ હતા, અને જ્યારે હું તે લખી રહ્યો હતો, ત્યારે તે કરવું મુશ્કેલ હતું. મને મારી જાતને વેગ મળ્યો હતો કારણ કે તે મને પીડાદાયક સમયે પાછો લઈ ગયો.

મારા પાત્રની જેમ તેઓએ કરેલી પ્રતિક્રિયા માટેનાં કારણો બનાવવા માટે મને પ્રારંભમાં થોડો પ્રતિસાદ મળ્યો. આ રીતે પહેલું પુસ્તક હવે જે બન્યું તે બન્યું.

તે દ્રશ્યો અને સંવાદો દિવસ અને રાતના બધા સમયે મારા મગજમાં આવે છે. હું એક નોટબુક રાખું છું, અને વર્ણનો લખી, સ્કેચ કરું છું. 'માય હાર્ટ સીંગ્સ યોર સોંગ' (2020) લાગે છે કે તે મારામાંથી નીકળી ગયું છે.

રીના અને નિકેશ કેમ ક્યારેય ખુશી મેળવી શકતા નથી?

તે મુશ્કેલ છે, શું કોઈને સાચી ખુશી મળી શકે છે? જ્યારે તમે યુવાન હોવ, ત્યારે તમે તમારી જીવન યોજનાનો નકશો બનાવશો. જો તમે નસીબદાર છો, તો તમારું જીવન સારું છે, તમે જેને પ્રેમ કરો છો તેને ગુમાવો નહીં અને ખુશ અને તમારી જાત સાથે સંતુષ્ટ થાઓ.

હું માનું છું કે હું મોટો થતો હતો ત્યારે તે લોકોમાંનો એક હતો પણ વસ્તુઓ બદલાઈ ગઈ છે. હું મારા વાચકોને એવી પરિસ્થિતિઓમાં મૂકવા માંગું છું જે તેમને પાત્રો પ્રત્યે અનુભવે. તેઓ શું કરશે તે વિશે પણ તેઓ વિચારતા હતા.

જીવન હંમેશાં ક્યારેય સુખેથી નથી હોતું, અને હું વાસ્તવિક જીવનની પરિસ્થિતિઓ વિશે લખવા માંગું છું. રીના અને નિકેશ એક દંપતી છે જે મળે છે અને તેમના સંબંધો પર કામ કરે છે.

હું લેખકનો પ્રકાર છું જે લોકોના સંબંધો અને મુશ્કેલીઓમાંથી આગળ વધવાની તેમની હિંમતની શોધખોળ કરવા માંગું છું. એક રસ્તો શોધવાની તેમની ક્ષમતા જે તેમને અને તેમના જીવનને વધુ સારું બનાવે છે.

તમને કેમ લાગ્યું કે રીના અને નિકેશની વાર્તા ચાલુ રાખવા માટે બીજું પુસ્તક હોવું જોઈએ?

તે બીજી રીતે હતો ત્યાં એક જ પુસ્તક હતું, મારે લખવું છે. પુસ્તકો યુવાન પ્રેમ અને લોકો લગ્ન, કામ, કુટુંબિક, નુકસાન સાથે કેવી રીતે સામનો કરે છે તે વિશે છે.

હું તે પ્રતિબિંબિત કરવા માંગુ છું કે જીવન તમને કેટલીક વાર પાટા પરથી ફેંકી શકે છે. તે એક દંપતી તરીકે મળીને વધવા અને પરિપક્વતા વિશે છે.

જ્યારે હું કોઈ પુસ્તક વાંચું છું, જેના પાત્રો મારી સાથે પડઘો પાડે છે, ત્યારે હું તેમના વિશે વધુ જાણવા માંગું છું. શું તેઓને જે જોઈએ છે તે મળ્યું, શું તેઓ તેમના જીવનમાં એક સાથે સંતુષ્ટ છે?

તે છે કે કેવી રીતે કેટલાક યુગલોનાં સંબંધો માંદગી અને મૃત્યુની વધારાની તાણથી વિકસિત થાય છે, જ્યારે અન્ય મુશ્કેલીઓમાં ઘટાડો થાય છે.

બંને પુસ્તકોમાં, તમે વાચકને કેવી રીતે અનુભવવા માંગો છો?

હું ઇચ્છું છું કે મારા વાચકો રીના અને નિકેશ સાથે સહાનુભૂતિ અનુભવે. તેઓએ તેના દોષ અને અસ્વસ્થતા સાથે રીનાના સંઘર્ષ માટે અનુભવું જોઈએ.

હું ઇચ્છું છું કે લોકોએ સમજવું કે કેટલીકવાર જે લોકો ખોટમાંથી પસાર થાય છે, તેને સ્વીકારવું પડે છે. આપણને પ્રેમ કરનારા લોકો પ્રત્યે અમારો લગાવ છે અને અમે તેમની સાથેના સમય માટે શોક વ્યક્ત કર્યો છે.

"જો તમે કોઈને જાણતા હો જે હજી પણ ગુમાવેલા કોઈના વિશે વિચારે છે, તો તેને ટેકો આપો."

બીજું, માનસિક સ્વાસ્થ્ય એ દક્ષિણ એશિયાના સમાજમાં સૌથી અવગણવામાં આવતા નિદાનમાંનું એક છે.

અમે ક્રેઝી, ડાકણો, બેસે, દુષ્ટ આંખ જેવા શબ્દોનો ઉપયોગ ઘણીવાર એવી સ્થિતિને વર્ણવવા માટે કરીએ છીએ કે જે સપોર્ટ સાથે સામનો કરી શકાય. હું એ ચિંતાને સમજવા માટે વાર્તા કહેવાનો ઉપયોગ કરવા માંગું છું, હતાશા, જન્મ પછીના હતાશા સામાન્ય છે.

ઘણી વાર, સ્ત્રીઓએ પોતાને અથવા તેમના પરિવારો સાથે જે બન્યું છે તેના પર પોતાને માર માર્યો હતો.

બંને પુસ્તકોમાં લખવા માટે કઠિન દ્રશ્યો કયા હતા?

'માય હાર્ટ સિંગ્સ યોર સોંગ' (2020) માં લખવાનું સૌથી મુશ્કેલ દ્રશ્ય તે સમયે હતું જ્યારે રીનાને તેની માતા પાસેથી પત્ર મળ્યો. હું જાણતો હતો કે તેમાં અસ્પષ્ટપણે શું થવાનું હતું, પરંતુ ઉષાના શબ્દોને કાગળ પર મૂકવું મને પડકારજનક લાગ્યું.

ઘણી સ્ત્રીઓ ઉષાની જેમ અનુભવે છે, અને હું જાણું છું કે મારા બાળકો સાથે પણ મેં એવું જ અનુભવ્યું છે. હું પૂર્વ મહિલા, ભારત, પૂર્વ આફ્રિકાથી આ દેશમાં આવેલી મહિલા અગ્રણીઓની દ્વેષી છું. પાકિસ્તાન, 60 ના દાયકાની શરૂઆતમાં બાંગ્લાદેશ.

તેઓ ભાગ્યે જ તેમના અનુભવો વિશે વાત કરે છે, ઘણાએ તેમના વતનથી અલગ થવું પડ્યું હતું. નવા સમુદાયોમાં તેમનો અલગતા જેણે તેમને વિદેશી કહે છે.

બીજા પુસ્તક માટે, તે બધું મુશ્કેલ હતું. યાદો ખૂબ કાચી હતી કારણ કે તે અર્ધ આત્મકથાત્મક છે. એવા દિવસો હતા જ્યારે મારી લાગણી ફરી ઉભી થઈ, દોષ, ઉદાસી, અયોગ્યતાની લાગણી.

એકંદરે, મને આશા છે કે સમાપ્ત થાય ત્યાં સુધી પહોંચવા માટે, 'હિયર હેવ વી કમ' (2020) માં છેલ્લા કેટલાક પ્રકરણો લખવાનું મુશ્કેલ લાગ્યું. રીના ફક્ત જવાબદાર ન હતી, મારા પુસ્તકોનાં બધા પાત્રોનો અવાજ વિકસ્યો અને રીના ખોટનો સામનો કરવા તૈયાર નહોતી.

તેણીએ મોટાભાગના લોકો જે કર્યું તે કર્યું, તેણીએ માથું રેતીમાં દફનાવ્યું અને શ્રેષ્ઠની આશા રાખી. મારે થોડા અઠવાડિયા સુધી લખવાનું બંધ કરવું પડ્યું અને મારી જાતને કંઇપણ કરી રહી છે પરંતુ તેણીનો અવાજ ફરીથી સાંભળવા લખી હતી.

તમારા પુસ્તકોમાં જાતિ અને પોસ્ટનેટલ ડિપ્રેશન જેવી થીમ્સ રજૂ કરવામાં તમને શું અસર થઈ?

હું હજી પણ જન્મ પછીના હતાશા વિશે સાંભળીને આઘાત પામું છું સમુદાયમાં માન્યતા નથી. સ્ત્રીઓ જે રીતે પીડાય છે અને ચલાવે છે, તે બધામાં સૌથી ખરાબ ભાગ એ છે કે આ મુદ્દાઓ પાછળથી જીવનમાં પ્રગટ થાય છે.

જે ત્યાં સુધીમાં, મહિલાઓએ સામનો કરવા માટે તેમની આસપાસનો સપોર્ટ નેટવર્ક ગુમાવ્યું છે. માનસિક સ્વાસ્થ્ય એ તમામ ધારમાં દક્ષિણ એશિયાઈ સમુદાય ઘણી વાર એક બાજુ કા brushે છે.

"એકંદરે, માનસિક સ્વાસ્થ્ય લાંબા સમયથી ઉપેક્ષિત છે."

કોઈ પણ એમ કહેવા તૈયાર નથી કે તેમની પુત્રીને જન્મ પછીનું ડિપ્રેસન છે અને તે નવા બાળકનો સામનો કરવા અને પોતાનું ઘર ચલાવવા માટે સંઘર્ષ કરી રહી છે.

તેના બદલે, તેઓ કહે છે કે જેવી વસ્તુઓ, તે ખૂબ નબળી, ખૂબ વધુ પ્રોત્સાહક અને અપૂરતી પત્ની છે. હું આ વાર્તા બંધ કરું છું.

જાતિ એ બીજો મુદ્દો છે જે મને ચિંતા કરે છે. હું વૈદિક પાઠ અને પ્રાચીન સમાજમાં જાતિ વ્યવસ્થાના કારણોને જાણું છું.

તે એક સામાજિક હુકમ લાવ્યો, પરંતુ આધુનિક વિશ્વમાં તેનું પાલન કરવું મારા માટે અર્થપૂર્ણ નથી. મારો ઉદ્દેશ્ય બંને પુસ્તકો ઉભા થયેલા મુદ્દાઓ વિશે વાતચીત કરવાનો છે.

આ મુદ્દાઓને સમાવવા માટેનું બીજું કારણ એ છે કે મને દક્ષિણ એશિયાના લેખકોની વાર્તાઓ સાથે જોડવું મુશ્કેલ છે. હું વિસ્થાપિત લોકો અને તેઓ તેમના નવા જીવનમાં કેવી રીતે અનુકૂલન કરે છે તે વિશેની વાર્તાઓ માંગું છું.

જો કે, જે વાર્તા પ્રકાશિત થાય છે તે વધુ સારી રીતે જીવન મેળવવા સમુદાયથી દૂર જતા રહે છે. અમારા જેવા લોકોની વાર્તાઓ વાંચવી, આપણી ઓળખ સમજવામાં સહાય કરો.

ડાયસ્પોરામાં ઘણી વાર, આપણે અસહિષ્ણુ સમુદાયની વાર્તાઓથી બોમ્બ ધડાકા કરીએ છીએ.

તમે તમારા પુસ્તકોમાં તમારી બ્રિટીશ અને ગુજરાતી ભારતીય સંસ્કૃતિને કેવી રીતે સમાવિષ્ટ કરો છો?

ગુજરાતી સમુદાય તમામ પ્રકારના તહેવારોની ઉજવણી કરે છે, તેમને તેમની પાર્ટીઓ, નાટકો અને મેળાવડા ગમે છે. મેં મારા એક પ્રિય ઉત્સવ, નવરાત્રીનો સમાવેશ કર્યો છે; જ્યારે મોટાભાગના ગુજરાતી પરિવારો પરંપરાગત ગુજરાતી લોક નૃત્યો કરશે.

મેં ગુજરાતીઓ દ્વારા વપરાતા શબ્દો પણ શામેલ કર્યા છે, આપણે વારંવાર પંજાબી, ઉર્દૂ શબ્દો રોજિંદા ભાષણમાં સાંભળીએ છીએ. જો કે, શું તમે જાણો છો કે ગુજરાતી અને બંગાળી ઇંગ્લેન્ડ અને વેલ્સમાં બોલવામાં આવતી ચોથી સામાન્ય ભાષા છે.

યુ.એસ. માટે તે હિન્દી અને ઉર્દૂ પછી ત્રીજી સૌથી સામાન્ય ભાષા છે.

રીનાએ તેની ગુજરાતી સંસ્કૃતિને સ્વીકારી, મંદિર (મંદિર) માં સ્વયંસેવી, રસોઈ અને તેના કપડાં. તે બ્રિટીશ અવાજ છે પુસ્તક.

નિકેશે પોતાનો ગુજરાતીપણું (જો તે શબ્દ હોય તો) વધુ સ્વીકારે છે કારણ કે તે એવા દેશમાંથી આવ્યો હતો કે જેણે તેને નકારી દીધો હતો. ઇમિગ્રન્ટ પરિવારોના મોટાભાગના બાળકો તે જ કરે છે, તે ફક્ત તેમના વડીલોને ખુશ રાખવા પૂછપરછ કર્યા વિના તેમના ગુજરાતી રિવાજને અનુસરે છે.

હું માનું છું કે તમે એક સમયે શિક્ષક હતા; તમે ક્યારેય તેને ચૂકતા નથી?

15-18 વર્ષની વયના બાળકોને ભણાવવાની માંગ કરવામાં આવી હતી અને સમાન ભાગોમાં પરિપૂર્ણ કરવામાં આવી હતી. વિદ્યાર્થીઓને વિષયો સમજતાં હોવાથી તેઓ વધુ આત્મવિશ્વાસુ બનતા જોતા ચૂકી જાય છે અને શ્રેષ્ઠતા મેળવે છે.

“હું મારા વિદ્યાર્થીઓને આત્મવિશ્વાસથી પુખ્ત વયના લોકો થવાનું જોતો હતો. તેનાથી મને ગર્વ અનુભવાયો કે મેં તેમનો વિકાસ કરવામાં મદદ કરી છે. ”

તેથી જ હું યુકે એશિયન ફિલ્મ ફેસ્ટિવલ માટેની ટૂંકી ફિલ્મ સ્પર્ધા માટે યંગ પેનલિસ્ટ શોર્ટ ફિલ્મ કોર્સ ચલાવું છું. તે મને માધ્યમમાં યુવાન લોકો સાથે વાતચીત કરવાની મંજૂરી આપે છે, મને શોર્ટ ફિલ્મ વિશ્લેષણ પસંદ છે.

હું બ્રિટીશ શિક્ષણ પ્રણાલી સાથે આવતી કાગળની ચૂકવણી કરું છું. સરકાર દ્વારા સતત ટિંકિંગ, આર્ટ બજેટમાં ઘટાડા અને શિક્ષકોએ તેમના વિદ્યાર્થીઓના પ્રભાવ માટેના કેટલાક સૂત્રનું પાલન કરવા પર ભાર મૂક્યો છે.

મોટે ભાગે, હું જે અદ્ભુત સાથીદારો સાથે કામ કર્યું છે તે ચૂકી છું; શિક્ષકો સૌથી વધુ સમર્પિત, પરિશ્રમશીલ લોકો છે જે હું જાણું છું.

તમારા પુસ્તકની શ્રેણી લખવાથી તમને તમારા પ્રથમ પુત્રના જન્મને સ્પર્શ કરવામાં કેવી રીતે મદદ મળી?

હું આ વાર્તા લાંબા સમયથી લખવા માંગુ છું. તે 2006 થી મારા કમ્પ્યુટર પર બેઠો છે, મને વર્ષોથી બોલાવે છે.

મને 2016 માં તીવ્ર અસ્વસ્થતાનો હુમલો આવ્યો, આ સમયે મારા ટોક થેરેપી સત્રમાં મદદ મળી અને મને આખરે સમાપ્ત કરવાનો વિશ્વાસ આપ્યો.

મારા અનુભવ વિશે વધુ વાંચવા માટે મને પ્રોત્સાહિત કરવામાં આવ્યું, હું ઘણી સ્ત્રીઓમાં આવી જે સમાન પરિસ્થિતિમાંથી પસાર થઈ હતી. કેટલાકએ સ્વ-સહાય પુસ્તકો, કેટલાક લેખ, કેટલાક પોડકાસ્ટના માધ્યમનો ઉપયોગ કરવાનું લખ્યું છે.

પુસ્તકોએ જે કર્યું છે તે તે છે કે તેમણે મને સ્વીકારવામાં અને તેની સાથે વ્યવહાર કરવામાં મદદ કરી છે. અનુભવને ફરીથી કહેવાથી પીડા અને અપરાધમાં હું મદદ કરી શકું છું.

હું એવી કોઈ પણ વ્યક્તિને સલાહ આપીશ કે જેણે આવી જ પરિસ્થિતિમાંથી પસાર થઈ હોય, તમને સાંભળવા માટે કોઈ શોધવું. કોઈ વ્યક્તિ તમારી લાગણીઓ દ્વારા વાત કરવા માટે, સ્વીકારવા માટે કે તમે ઉદાસી છો.

તમારા જેવા અસ્વસ્થતાથી પીડાતા અન્ય લેખકો અને આગામી લેખકોને તમે શું સલાહ આપશો?

તમારા વિચારો લખવાનો પ્રયત્ન કરો અને સમય શોધો. મેં વાર્તા લખવાનું નક્કી કર્યું; અન્ય લોકો કવિતા લખે છે, ડાયરી રાખે છે, સ્વ-સહાયતા પુસ્તક લખે છે. મેં તેની સાથે વ્યવહાર કરવાની ઘણી રીતો શોધી કા .ી છે, કંઈક એવું શોધો જે તમને મદદ કરે, તે લખાણ લખતું નથી.

જો તમે લેખક બનવાની મુસાફરી કરી હોય તો, જો તમે દિવસોમાં કંઇપણ લખ્યું ન હોય તો તાણ ન કરો.

"તમારા મન, સંગીત, નૃત્ય, ચાલવું, કસરત મુક્ત કરવા માટે ફક્ત વિવિધ રીતો શોધો."

લેખન માટે વાસ્તવિક લક્ષ્યો સેટ કરો. ક્યારેક તમે દિવસમાં એક હજાર શબ્દો લખી શકતા નથી. તેના બદલે પાંચસો લખો, જો તમે તે ન કરી શકો, તો કેટલાક સંવાદ લખો, દ્રશ્યોના કેટલાક વર્ણનો, અક્ષરો લખો.

તમે હજી પણ લખી રહ્યાં છો. સતત, આ પુસ્તકો લખવામાં મને લગભગ ત્રીસ વર્ષ લાગ્યાં. આશા છે કે, હવે પછીનું લખવામાં મારે ત્રીજો સમય લાગશે નહીં.

પરંતુ જો તે કરે, તો હું તેના વિશે બેચેન થવાની નથી. હું તેના બદલે ટૂંકી વાર્તાઓ લખીશ અથવા કંઈ જ નહીં.

ચિંતા એ જૈવિક પ્રતિભાવ છે, અને આપણી પાસે લડત અથવા ફ્લાઇટનો પ્રતિસાદ છે. તે આપણા આસપાસનાની જાગરૂકતા, આપણા પેટમાં ચુસ્તતાની તીવ્ર સ્થિતિ છે.

તે આપણા પૂર્વજોને ભયથી જીવંત રાખે છે. આપણે તેને ઓળખવાની જરૂર છે અને તેનો સામનો કરવાનો રસ્તો શોધવાની જરૂર છે.

સ્કૂલ Digitalફ ડિજિટલ આર્ટ્સ (એસઓડીએ) ઇવેન્ટમાં ભાગ લેવા આમંત્રણ આપવાનું કેવું લાગ્યું?

મને સોદામાં બોલવાનું ગૌરવ થયું, અને તે ઉદ્યોગના શ્રેષ્ઠ અને સારામાંના કેટલાક સાથે મળી શકે તેવું હંમેશાં નથી.

હું યુકે એશિયન ફિલ્મ ફેસ્ટિવલ, શોર્ટ ફિલ્મ કોમ્પિટિશન ચલાઉં છું અને ડિજિટલ ટેકનોલોજી વિશે અમને કેવું લાગ્યું તેની ચર્ચા કરવાનું કહેવામાં આવ્યું. લઘુમતી અવાજના દ્રષ્ટિકોણથી, નવી તકનીક અમને સાંભળવા માટે સક્ષમ બનાવે છે.

સ્માર્ટફોન અને વેબના ઉપયોગથી અન્યની વાર્તાઓનું આપણું જ્ .ાન ખુલ્યું છે. પછી ભલે તે સોશિયલ મીડિયા પર કોઈ ફિલ્મ શેર કરી રહી હોય, અફઘાનિસ્તાનના પર્વતોથી બ્લોગ્સ લખી રહી હોય, સીરિયાથી રિપોર્ટ મોકલતી હોય.

યુકેએએફએફને સુપરત કરવામાં આવેલી કેટલીક ટૂંકી ફિલ્મો આ તકનીકનો ઉપયોગ કરીને બનાવવામાં આવે છે, તેથી તે સારી બાબત છે. ફિલ્મ નિર્માતાઓને હવે ફિલ્મો બનાવવા માટે ઠંડા ખિસ્સા અથવા ઉદાર પ્રાયોજકોની જરૂર હોતી નથી.

મને આશા છે કે કેન્દ્રીય ભણતરનું વાતાવરણ બનાવવાનો અર્થ એ છે કે આપણે સમુદાયોની વધુ વૈવિધ્યસભર કથાઓ સાંભળીશું જેની રજૂઆત કરવામાં આવી નથી.

રીના અને નિકેશ શ્રેણી સિવાય તમને પાઇપલાઇનમાં કોઈ અન્ય પુસ્તકો / શ્રેણી મળી છે?

હાલમાં હું ફ્રાંસ અને ઇંગ્લેન્ડમાં લઘુ કથા લખી રહ્યો છું. જ્યારે હું વાર્તાઓ અને પાત્રો વિશે વિચારું છું, ત્યારે હું સામાન્ય રીતે ગીતો અને છબીઓ એકત્રિત કરું છું.

"મારી પાસે સ્થાન, પાત્રો વગેરેને ગુંચવા માટે મદદ કરવા માટે એક પિંટેરેસ્ટ બોર્ડ છે."

મારું ધ્યેય છે કે ઉનાળામાં જો તે તમામ યોજના ઘડી જાય તો. મારા ન્યૂઝલેટર માટે સાઇન અપ કરો અને અપડેટ્સ મેળવવા માટે મને સોશિયલ મીડિયા પર અનુસરો.

હું મારી યુનિવર્સિટી સિરીઝના આગળના પુસ્તક પર પણ સંશોધન કરી રહ્યો છું, જે કિશોરવર્ષમાં મળનારા બે લોકો વિશે પણ છે. અમે તેમને દસ વર્ષ પછી ફરીથી મળીશું.

હું તેના માટે 50 ના દાયકાની શરૂઆતમાં ભારતની આઝાદી, ભાગલા અને હિજરત માટેની લડત વિશે ઘણાં પુસ્તકો વાંચું છું.

જેમ જેમ સાઝ વોરા સફળતા સાથે વૃદ્ધિ પામે છે અને વિકસતું રહે છે, તેમનો ઉત્સાહ અને હિંમત શ્રેષ્ઠ દક્ષિણ એશિયન લેખકોમાંની એક બનવાની છે.

સાઝ વોરા જણાવે છે કે પાઇપલાઇનમાં તેની નવી વાર્તા છે. ચાલો તેણીના વૃદ્ધિ અને દક્ષિણ એશિયાના માન્ય લેખક તરીકે સફળ થવું જોઈએ.

તેના પર સાઝ વોરા વિશે વધુ વાંચો વેબસાઇટ જ્યાં તમે તેનો બ્લોગ પણ વાંચી શકો છો.